Ik ben verhuisd! Yaksha's blog gaat verder op yakshaslessen.com/blog
Ik weet dat iedereen zo weinig mogelijk stress en zoveel mogelijk liefde wil ervaren. Daar kun je zelf enorm veel in doen. Ik ga geen tips geven hoe je je baan, school, sportclubs, hobbies, vriendinnen en je partner stressvrij kunt organiseren. Daar zijn andere sites erg goed in. Ik ga ook niet zeggen dat wat voor mij werkt, voor jou ook gaat werken. Ik ga vertellen wat voor mij gewerkt heeft. En ik onderbouw het een beetje met theorie. Welke tips ik mijzelf van twee jaar geleden zou geven. Ik vermoed dat een aantal tips voor jou ook werkt.
Laat los dat het moet gaan zoals jij had bedacht. Zo gaat het toch niet. Koekjes verbranden, banden gaan lek, kinderen vallen zich een bloedneus en verven niet binnen de lijntjes, lijm raakt onvindbaar en als je met twee zware boodschappentassen door de poort probeert te gaan met twee kinderen op je fiets blijf je vast ergens aan hangen met je jas, maar ook dat is onverwacht op het moment dat het gebeurt. Het kan ook zijn dat je er zonder kleerscheuren doorheen komt en dat daarna je eieren uit je tas vallen. Kan allemaal maar het van te voren bedenken heeft geen zin en er achteraf van balen 'heb ik dat, dat kan er ook nog wel bij' nog veel minder. Zonde van je energie.
Ik ben er aardig goed in om alles wat er zou kunnen gebeuren te bedenken en het hielp ook bij mijn werk als verpleegkundige. Als ik een aantal scenario's te kon bedenken, handelde ik sneller als er één ook echt gebeurde. Maar hoe ouder ik word, hoe meer factoren de scenario's beïnvloeden en hoe ingewikkelder het wordt. Ik kan dat niet meer bedenken. Ik blijk trouwens prima in staat om gewoon in nood te handelen. Beter zelfs dan hoe ik het had kunnen verzinnen. Dus laat los, laat gebeuren wat er gebeurt en vertrouw dat je weet wat je moet doen als het er op aan komt. Oh en wat de buurvrouw, je moeder, de juf er van vindt. Heel hartelijk loslaten graag :)
 |
| Soms mag je spaghetti op de bank eten. |
Sta dagelijks op een bepaalde manier, maakt niet veel uit hoe, even stil bij jezelf. Doe dagelijks iets aan meditatie of mindfulness of neem een moment voor jezelf waarin je echt even voelt hoe je erbij zit, hoe je ademhaling is, of er spanningen zijn. Observeer. Zonder oordeel. Alleen al een dagelijkse observatie hiervan, je hoeft er niet rustiger van te worden of in trance te raken, verandert al iets in je hersenen. Doe je dit elke dag gedurende 8 weken, dan ga je dat te zien op een MRI scan. Je stressreacties worden minder en de verbindingen in je hersenen waar aandacht en concentratie bij nodig zijn, worden sterker. Hoe vaker en langer je het doet, des te meer zullen die verbindingen veranderen en zal je in staat worden om je eigen stressoren van een afstand te bekijken en er letterlijk afstand van kunnen doen.
 |
| Is het erg als er andere spelregels ontstaan? |
Bij lastige situaties is het echt heel goed om te onderzoeken wat er nou echt aan de hand is. Moet je kind echt op al die clubs? Ben jij echt de enige die koekjes kan bakken voor de klas? Is het echt jouw schuld dat je kind moet huilen, of kan je dat niet altijd voorkomen? Luistert je man echt niet of heb je het hem nog niet goed uitgelegd? Ga er niet te snel van uit dat het klopt wat je denkt. Het klopt zelden.
Ik vind het naar als mijn gezin de hele dag in pyjama achter gesloten gordijnen zit. Ik wil graag dat iedereen zich lekker fris aankleed en dat er daglicht de kamers in kan komen. Als ik thuiskom en zie dat mijn gezin de hele dag binnen heeft gezeten in pyjama met de gordijnen dicht dan voelt dat als falen. Dat wordt vermoedelijk versterkt door mijn eigen gevecht met een depressie. Want is een gesloten gordijn gevaarlijk? Schadelijk? Natuurlijk wil ik dat ze elke dag naar buiten gaan en frisse buitenlucht genieten, maar als ze binnen hele bouwwerken van duplo en de houten treinbaan hebben gemaakt en tekeningen en schilderijen, is dat dan heel erg voor een keer?
Vaak halen we van alles in ons hoofd, nemen we dingen aan die weinig met de waarheid te maken hebben. Veel gaat niet eens bewust. We maken dingen erger omdat we onze geschiedenis er bij halen, of de toekomst. Bekijk eens hoe dat bij jou zit.
Doe regelmatig niks en plan dat ook in. Ik heb zelf de neiging om elk vrij uurtje meteen voor iets nuttigs in te plannen. Ik kan meteen zoveel verzinnen dat ik kan doen als ik onverwacht een uurtje vrij heb. Van school naar werk naar opvang naar clubjes, mijn dagen waren propvol en ik had vaak maar een uurtje aan het einde van de dag voor mezelf. Door geschuif op mijn werk ben ik sinds kort vrij op de dag dat de kinderen naar de opvang gaan. Ik had dat eigenlijk nooit! Als ik thuis was, dan was ik met de kinderen en anders had ik werk. Ik heb die vrije dag voorlopig zo gelaten. (Dat kon gelukkig ook kwa planning met Paul, mijn man) Ik gebruik die dagen nu voor Yaksha's lessen. Maar ook om een boek te lezen, voor me uit te staren en met een vriendin te skypen. Geeft weer ruimte in je hoofd voor nieuwe ideeën en vrolijke plannen. Als ik voortdurend bezig gehouden wordt door verplichtingen, dan blijf ik in overlevingsstand staan en kan ik niet creatief zijn.
Doe dingen met je handen samen met je kinderen. Dat is voor je kinderen erg goed en rustgevend, maar voor jou ook. Laat de keuken ontploffen, smeer lijm aan de tafelpoot of verf je knieën. In het begin kan dat stressvol zijn, omdat er troep komt, omdat de kinderen zich absoluut niet aan een script gaan houden en andere dingen willen maken dan wat jij bedacht had of wat mogelijk is met de spullen die je hebt klaargezet. Als je dat los kan laten en kan gaan kneden en kliederen is dat perfect voor je brein. Opruimen trouwens ook.
Smartphones zijn verslavend. Laat je niet afleiden. Als je de neiging om steeds op je telefoon te kijken kunt bedwingen, hou je veel tijd over. Soms betrap ik mezelf er op dat ik in een uur drie keer mijn facebook tijdlijn door scroll, terwijl er niks nieuws staat. Het leidt je aandacht af van alles waar je nu beter mee bezig kunt zijn. Alles wat jouw aandacht echt verdient. Zet hem af en toe op vliegtuig stand of gewoon uit.
- 7. Doe dingen samen met je gezin
Ga er samen op uit. Wandel door de duinen, ga naar de dierentuin, doe een fietstocht. Ik krijg daar zoveel energie van. Je creëert fijne herinneringen voor je kinderen en jezelf. Het is leerzaam. Van een dag door de duinen leren kinderen heel veel. Laat ze de berg afrollen en takjes zoeken. Je hoeft niks waardoor je ook liefdevolle verbindingen kunt maken met elkaar. Heel belangrijk om als gezin die banden bij herhaling te versterken.
Tenslotte; wat je ook doet, blijf liefhebben. Dat is wat je staande houdt. Knuffel minimaal 8 keer per dag iemand die je lief hebt. 12 keer is beter. Bedenk wie je lief hebt en vier dat met een compliment of een knuffel of door er gewoon in stilte even van te genieten. Stroomt er geen liefde, zorg er dan voor dat die weer gaat stromen. Daarvoor hoeft de ander niets te doen, dat kan je zelf. Maak jezelf niet wijs dat je man dan moet leren luisteren, dat je kinderen eerst moeten beseffen hoe goed ze het met jou hebben. Jij kunt lief hebben ongeacht wat anderen doen. Ik weet het, ze kunnen enorm stom doen. Maar het helpt niks om je daar op de focussen. Je moet zeker niet alles maar accepteren en over je heen laten gaan. Heb lief en 'go from there' Dan zul je zien hoe goed je je grens aan kunt geven en benoemen wat je van de ander nodig hebt.
